Creatief met...

Een week lang afval sparen en het vervolgens meenemen naar de Culturele Woensdag. Dit was de opdracht van Wim Marseille bijna twee weken geleden. Wat we met al dat afval moesten doen bleef een raadsel tot aan afgelopen woensdag...

De komende acht weken zullen de culturele woensdag in het teken staan van duurzaamheid en hoe wij als ontwerpers daar een visie op kunnen vormen. Na het zien van de presentaties werd al snel duidelijk dat dit geen eenvoudig onderwerp is. Met name de oneindige keurmerken en producten zorgen ervoor dat je door de bomen het bos niet meer ziet.

Met het afval dat wij gespaard hadden hebben we korte opdrachten gedaan zoals het ordenen van het afval naar eigen keuze.

Mijn afval geordend op "ruis".

Nog meer afval, nu alleen geordend op "duur".

 Na de opdrachten werd al het afval gestort op een grote hoop midden in de college zaal om het vervolgens weer in groepjes te sorteren naar een eigen onderwerp. Mijn groepje ging op jacht naar "Italiaans afval".

Het afval van alle studenten...

Drie Dwaze Dagen eat your heart out...

Het resultaat van ons Italiaans afval.

Het was natuurlijk erg confronterend om te zien hoeveel afval je al in een weekje kan produceren. Ik vind het moeilijk om minder afval te produceren omdat alles wat in de winkels te koop is in een (plastic) verpakking zit. In de toekomst zal ik proberen minder afval te produceren en opzoek gaan naar alternatieven die er voor zorgen dat ik minder afval maak.

Geheugen?

Geheugen dat was het woord waar het allemaal om draaide tijdens de Culturele Woensdag van dertien oktober. Samen met mijn groepje kregen wij de opdracht dit woord te verbeelden in de Utrechtse wijk Leischen Rijn. Tot zover de opdracht, nu de uitwerking:

Hoe verbeelden wij een woord in woonruimte? Met die vraag begon de brainstorm, al snel kwamen we op het idee geheugen te linken aan markante gebouwen, punten, objecten die je altijd lijkt te onthouden als je je een woonwijk of plek voor de geest probeert te krijgen. Het leek ons een goed idee deze plekken vast te leggen op foto en daarbij te voorzien van het beeld dat het eerst bij ons op kwam. Onze verbeelding werd dus een combinatie van een foto en een performance. Na wat korte tests op school stapten we in de bus richting Leidsche Rijn.

Het eerste markante gebouw wat wij tegen kwamen staat door deze performance wel een tijdje in mijn geheugen gegrift.

Het was grappig om te zien dat bij het kiezen van de performance de allereerste associaties en ideeën veelal overeen kwamen. Bij de presentatie was het verrassend om te zien wat de andere groepen allemaal bedacht hadden om hun woorden te verbeelden. Sommige groepen namen de woorden wat letterlijker terwijl anderen een hele abstracte vorm kozen. Het was ook leerzaam om te zien hoe ver je eigenlijk kan gaan in het verbeelden van een woord zonder dat het zijn betekenis verliest.

Beste lezers,

Deze keer een verslag van al mijn ervaringen, indrukken en belevenissen in de hoofdstad. Met een aantal klasgenoten zijn we begonnen bij de tijdelijke tentoonstelling in het stedelijk museum daarna hebben we een kijkje genomen in de Nieuwe Kerk en hebben we de dag afgesloten in de beelden tentoonstelling Beeldhalwerk.

Goed, laat ik beginnen met het Stedelijk Museum:
Via de tijdelijke achteringang (de hoofdingang behoort tot een van de prestigieuze bouwprojecten van Amsterdam en zal dus waarschijnlijk nog lange tijd een bouwproject blijven...) starten wij de tijdelijke tentoonstelling. Op de begane vloer waren veel kunstwerken te vinden die een combinatie waren van beeld en geluid, ik ben geen groot fan van audiovisuele kunst omdat mij vaak domweg de essentie of boodschap ontgaat. Misschien komt het omdat ik het teveel als beeld en geluid beleef en niet als kunst.
Tot zover vond ik het stedelijk museum een beetje teleurstellen

Maar,

Meteen na het betreden van de eerste verdieping werd het een stuk interessanter. Op de foto is een ruimte te zien die door zijn typografie,kleuren en vlakverdeling een surrealistisch gevoel geeft.

Op deze foto is een kunstwerk te zien van Diana Thater.  Dit was wat mij betreft een van de interessante werken van de dag. Het is moeilijk om uit te leggen wat er gebeurd bij dit werk, maar ik ga het toch proberen.
Het werk bestaat 3 ruimten die in een gang liggen, op het eerste gezicht zijn ze alle drie blauw verlicht.
Echter zijn het drie verschillende kleuren blauw en doordat je ogen blauw licht compenseren met rood licht (natuurkunde...) wordt bij het betreden van de tweede ruimte de eerste ruimte paars! Een erg rare ervaring omdat je zeker weet dat je in een blauwe ruimte stond. Vervolgens gebeurd bij de derde ruimte hetzelfde alleen dan nog heftiger. Wat de kunstenaar bedoeld met dit werk is mij nog niet helemaal helder, misschien dat het iets te maken heeft met de beperkingen van ons brein?

Lars de Groot, nu al met naam in het stedelijk.

 

Dit is een werk van Germaine Kruip waarbij licht architectuur en interactie tussen bezoeker en kunstwerk centraal staat. Een bijzondere installatie van roterende spiegels die de ruimte constant verduisterd of volgooit met daglicht. Wat dit werk zo bijzonder maakt is dat het de ruimte en je beleving van de ruime constant veranderd.

Zoals bij elk groot museum is het onmogelijk om alle werken te bespreken. De foto's zijn ook maar een (erg) kleine selectie van wat ik interessant vond. Ik ben erg benieuwd hoe het museum wordt na de voltooiing van de nieuwe entree. Tot dan moeten we het doen met de tijdelijke tentoonstelling die zeker de moeite waard is!

De Nieuwe Kerk (de installatie van Krijn de Koning)

Omdat Rob lyrisch was over de installatie van Krijn de Koning was ik erg benieuwd naar zijn werk.

We pakten snel tram 5 terug richting de Dam en gingen naar de Nieuwe Kerk. Bij binnenkomst was ik eigenlijk verbaasd ik zag alleen een constructie van steigerdelen en stempels die een hoog podium maakte in de Nieuwe Kerk. Pas als je boven op de steigers staat krijg je een idee wat deze installatie zo bijzonder maakt. Doordat je vijf meter verhoogd bent krijg je zo'n andere beleving van de kerk en alle details. Ik vond het bijzonder om te zien dat je door het veranderen van je perspectief een ruimte zo anders kan beleven.

Eenmaal weer terug op de vaste grond zijn we naar de Beeldhalwerk in Amsterdam-Noord gegaan.

Naast de tentoonstelling van Beeldhalwerk waren er ook maquettes van ontwerpen voor een cultuurgebouw in Amsterdam-Noord te zien. De maquettes waren gaaf om te zien omdat ik ze op zo een groot formaat en schaal nog nooit gezien had.

Ik vind het erg moeilijk om mijn mening te geven over Beeldhalwerk omdat ik met gemengde gevoelens de tentoonstelling verliet. Ik veel mooie werken gezien maar ook een hoop werken waar ik moeite mee had. Misschien komt dit omdat ik met te weinig achtergrond kennis naar de beelden heb gekeken. Ik vond het ook jammer dat de werken erg dicht op elkaar stonden wat sommige kunstwerken niet veel goed deed. 

Op de foto een werk van Zoro Feigl dat door zijn beweging, geluid en plek overal in de hal aanwezig was.

Terugkijkend was een het een zeer geslaagde dag met veel moderne kunst. Ik heb mijn horizon weer een beetje verbreed en ik merk dat ik steeds meer interesse voor kunst begin te krijgen. Volgende week een opdracht binnen school en dan op naar het tweede blok!

Antwoorden uit Amsterdam

Voor Rob en Willem, 

De antwoorden van Culturele Woensdag 6/10. 

Mijn verslag van deze dag volgt zeer snel!

Wat is het tentoonstellingsconcept van Beeldhalwerk en hoe ervaar je dit?

Ik vond het moeilijk om een duidelijk overkoepelend concept te herkennen in de tentoonstelling. Volgens mij is er express niet gekozen voor een tentoonstellingsconcept om zo de beelden alle aandacht te geven. Mijn ervaring van deze aanpak was positief omdat zo de kunstwerken volledig tot hun recht komen.

Zou je het zelf ook zo doen?

Voor deze tentoonstelling pakte de aanpak goed uit, echter zou een concept voor meer duidelijkheid zorgen en kan het de promotie interessanter maken.

Hoe ervaar je ruimtelijkheid van het werk van Krein de Koning?

Het schept door de felle kleuren en vele ruimtes en deuren verwarring. Het contrast met de kerk wordt door het werk van Krijn de Koning verstrekt.

Hoe ervaar je nu de kerk, nu je op 5 m hoogte kunt lopen?

De ervaring wordt geheel anders. Je ziet meer details en je eigen beeld en perspectief van de kerk worden volledig omgegooid.

Hoe ervaar je de kerk erna als je weer beneden staat?

De kerk lijkt veel imposanter en groter dan wanneer je op vijf meter hoger staat.

Hoe verhoud de nieuwe ingang zich met het oude Stedelijke Museum?

Er ontstaat een erg groot contrast tussen het oude gebouw en de hyper moderne nieuwe ingang.

Geeft het een extra stimulans om binnen te gaan?

Omdat de vorm zo uitgesproken is daagt het je uit om binnen te gaan kijken.

Geeft het een extra gewicht aan de collectie?

De ingang is eigenlijk al een stuk moderne kunst en geeft daardoor wel degelijk extra gewicht aan de collectie.

Rotterdam, 22/09

Nadat iedereen verzameld was op Rotterdam CS begon onze tocht langs de Beeldenroute Westersingel richting het Boijmans van Beuningen Museum. Van alle beelden langs de route vond ik de werken van Job Koelewijn, Formule B en Coop Himmelb(l)au, De lange gele benen van de architectuur het mooist. Het beeld van Job Koelewijn vond ik erg bijzonder omdat het als enige niet langs de kant stond maar midden in het water een plat beeld maakte met de tekst: no matter try again fail again fail better. 

Het werk van Job Koelewijn (normaal zonder kroost)

Na de beeldenroute hebben we het Boijmans van Beuningen Museum bezocht. Ik was al eerder in het museum geweest bij de expositie van Pipi Lotti en haar droomwerelden. Doordat het museum zo'n gevarieerde collectie heeft blijft het boeien en wordt je iedere keer weer verrast.

Maurizio, gespot in het Boijmans

 

Naast alle beeldende en schilderkunst ook 

een afdeling met toegepaste kunst.

(knotted chair van Marcel Wanders natuurlijk)

Rene Margritte - Le Modèle Rouge III (1937)

 

Er zijn in het Boijmans zoveel mooie werken te bewonderen dat ik er zeker vaker naar toe zal gaan.

Onder leiding van Rob hebben we na het Boijmans nog een kleine wandeling gemaakt en zijn we naast de Erasmus brug op een bootje gestapt richting een expositie van Joep van Lieshout.

Hier volgen wat foto's van de expositie in de havenloods:

De foto's van de expositie zitten allemaal wel tegen het obscene aan, maar na het lezen van de brochure waarin alle concepten voor de beelden en de expositie worden uitgelegd krijg je een beter beeld van wat er allemaal omgaat in het hoofd van Joep van Lieshout.

Op de terugweg naar Rotterdam CS zijn we nog langs het winkeltje scrap gegaan. In het winkeltje verkopen ze eigenlijk alleen maar troep die voor kunstacademie studenten erg interessant is tegen studentvriendelijke prijzen. Een erg leuk winkeltje, en ik vraag me af waarom er zo'n winkel niet in Utrecht bestaat...