Utrecht 20/04

Beste lezers,

Hier een berichtje van mijn belevingen tijdens de culturele woensdag in Utrecht.
Ik heb vandaag meerdere locaties bezocht die in het teken stonden van schaal en afmeting.
Om te beginnen met locatie 1: CU2030 Utrecht.

Op de CU2030 is een tentoonstelling te zien voor het masterplan rondom het stationsgebied van Utrecht. Van de maquettes kreeg in moeilijk een gevoel van ruimte omdat het gebied zo groot is en ik mij moeilijk een voorstelling kan maken hoe groot alles in werkelijkheid gaat worden.

Maquette van het gebied rondom Vredeburg.

De maquettes geven een mooi voorbeeld maar het blijft moeilijk je te verhouden tot de werkelijke ruimte.

Locatie 2: Centraal Museum.
In het centraal museum was de tentoonstelling van Robbie Cornelisse te zien. Zijn potlood tekeningen gaven de ruimte een aparte beleving. De vele lijnen zorgen ervoor dat je ogen alle kanten opgestuurd worden.

Robbie Cornelisse - Potlood virtuoos.

Het centraal museum zelf heeft vele mooie ruimtes. Wat mij het meeste opviel was verschil in hoogte van het plafond dit samen met het lichtspel ervoor zorgde dat je schaal van ruimtes steeds verschillend ervoer.

Let op de plafonds in het centraal museum.

Locatie 3: Rietveld-Schroder huis.
 Het Rietvels-Schroder huis vond ik ondanks alle scherpe en rechthoekige vormen een prettige ruimte om mij aan te verhouden. Dit kom waarschijnlijk door de heldere maatvoering en verhoudingen die Gerrit Rietveld gebruikte. Echter weet ik niet of ik in dit huis zou kunnen wonen... De geometrische vormen maken het een "harde" ruimte.

Het Rietveld-Schroder huis prachtig in contrast met de gewone huizen.

Tot zover dit bericht over woensdag 20 april!

De Flevotocht

Vandaag geen wandelroutes of bouwwerken, maar een ouderwetse bustocht door de jongste provincie van Nederland. Op het programma stonden diverse landschap kunstwerken en sculpturen.
Om half 10 stipt vertrok de touringcar richting onze eerste stop: het groene kathedraal van Marinus Boezem. Omdat we vandaag weer erg veel hebben gezien heb ik hieronder een aantal foto's geplaatst en beschreven van de werken die ik erg interessant vond vandaag.

De negatieve kathedraal.

De positieve kathedraal.

Het kunstwerk van Marinus Boezem bestaat uit een negatieve en positieve plattegrond van de kathedraal van Reims. Ik vond het fascinerend om te zien dat positieve en negatieve ruimte zoveel invloed hebben op de beleving van de schaal. De negatieve kathedraal leek voor mijn gevoel veel groter omdat deze niet ingevuld was maar juist gevuld met "leegte".

Aardzee van Piet Slegers.

Dit stukje landschap van Piet Slegers vond ik één van de mooiste werken van de hele tour. Het is op het eerste gezicht niet een heel bijzonder park, maar de golvende heuvels en krommende routing maken het landschap erg ritmisch dynamisch. Het is een prettige plek tussen het veelal rechte en geometrische polderlandschap echter is deze ligging ook erg jammer ik had dit werk graag wel eens in een stedelijke omgeving willen zien.

Richard Serra - Sea level.

Dit land-art werk van Richard Serra staat in Zeewolde en is ontstaan doordat Richard Serra gefascineerd was door het feit dat Zeewolde onder de zeebodem ligt. De betonnen muur stelt de zeebodem voor en door langs de muur te lopen kan je weer boven de zeebodem uitkomen. Ik vond dit werk indrukwekkend door de omvang en de plek die het neemt in het landschap.

Exposure van Anthony Gormley.

Het afbeelden van de mens staat centraal in de werken van Anthony Gormbley. Ook bij dit werk aan het Markenmeer staat een groot mens figuur afgebeeld. Toen ik op het beeld afliep leek deze in eerste instantie veel verder te staan dan dat ik dacht. De hele pier heeft geen markante punten en is heel liniar en daardoor vervaagt je gevoel van schaal, helemaal als er op het einde nog een groot mens figuur staat. Het werk is voor de vorm goed om van een afstand te zien en van dichtbij eigenlijk alleen nog maar interessant om de constructie goed te bestuderen.  Je kan zien dat er aan de constructie veel aandacht is besteed en dat deze niet alleen vanuit het constructieve gedachte is ontworpen.

Polderland Garden of Love and Fire (1992 – 1997) van Daniel Libeskind

 

 

Annet kondigde dit werk al in de bus aan en was tijdens die beschrijving al bijna niet te volgen. Het moest hier gaan om een meditatief doolhof. Ik heb geprobeerd de ruimtes en transcendente licht te ervaren, maar door de vele studenten viel er weinig te mediteren. Het werk zag er met zijn lijnen en vormen erg spannend uit maar de diepere laag kon ik niet helemaal bevatten. Ik begreep ook niet waarom er voor grind gekozen was als onderlaag. Het mag dan misschien "iets" meditatiefs hebben maar het lichtspel doet door het grind helemaal niet mee op de ondergrond.

Tot zover mijn bericht over de Flevo tocht. Ik vond het een erg leuke dag omdat ik land-art een bijzondere stroming in de kunst vind. Kunstwerken zijn meestal klein, maar omdat de schaal in het landschap veel groter is kun je de werken op een heel andere manier ervaren. 

Woensdag 20/04

Omdat de culturele woensdagen nog steeds in het teken staan van maat en schaal heb ik op woensdag 20 april samen met een groepje medestudenten een follie gemaakt, schaal 1:1!

Deze follie werd mede mogelijk gemaakt door bouwbedrijf van Schaik, die voor nodige materialen, ruimte en gereedschappen zorgden. Het was een leerzame opdracht omdat niemand van ons groepje daadwerkelijk wel eens iets op ware grootte heeft gemaakt en je er snel achter komt dat bepaalde elementen van je follie niet blijven zweven en dat je in constructies moet kunnen denken.

Tijdens het bouwen merk je ook dat heel heel belangrijk is om de ruimte die je maakt goed bij de menselijke schaal past (of niet als je dat wilt..) en dat je je onbewust bezig bent je met de ruimte te "verhouden".

Wij hebben er expres voor gekozen om niet vanuit een idee te werken maar om gewoon te beginnen met ruimtes en composities te bouwen en daarop volgens steeds materialen toe te voegen of weg te halen om de follie interessanter te maken. Onze follie is helaas niet in de prijzen gevallen maar ik heb van deze dag geleerd dat maat en schaal onmisbaar zijn in elk bouwwerk dat door mensen gebruikt wordt!
Hieronder de resultaten van ons bouwwerk.

De follie met "accessoires".

Achterzijde.

Draai uw computerscherm een kwartslag naar rechts.

Draai ook hier uw scherm een kwartslag naar rechts.

Tilburg & den Bosch 06/04

Vandaag een dag richting noord-Brabant, eerst een lange loop tocht langs de vele parken van Tilburg met als laatste stop het Museum de Pont. De afsluiter van deze dag was het stedelijkmuseum in Den Bosch met de tentoonstelling 1:1 van Frank Havermans.

Tilburg was voor mij nog onbekend terrein en ik was wel benieuwd wat deze stad aan parken en architectuur te bieden had. De eerste halte van de wandelroute was het Tivoli park, dat eigendom is van Interpolis maar wel voor iedereen toegankelijk is. Dit park kenmerkt zich door de vele perspectivische lijnen en is ooit ontwerpen met het idee dat je naast flexplekken binnen in het gebouw ook buiten moet kunnen werken!

Bovenaanzicht Tivoli park.

Het concept dat mensen ook buiten moeten kunnen werken vond ik een mooie gedachte omdat werken in een vaste kantoorplek heel beklemmend kan worden. Het park wat in het Fontys scholencomplex lag vond ik ook een erg mooi voorbeeld van een oase binnen het stadscentrum. Dit park gaf veel rust en is echt een plek om even te ontsnappen aan school. Dit mis ik af en toe wel eens bij het BKV gebouw.

Wat een rust.

We hebben natuurlijk veel meer parken en gebouwen gezien, maar omdat het wel heel veel wordt om alles wat ik gezien heb te beschrijven heb ik hier wat foto's met kort commentaar.

Fontijn van Joop Beljon met mooi negatieve ruimtes en architectonische vormen.

Museum de Pont was de laatste attractie van Tilburg en zeker een mooie afsluiter. Ik had het idee dat de tentoonstellingen in de Pont veel te maken hadden met waarneming en het "beleven" van ruimte. De hoofd tentoonstelling van de Pont was van Robert Therrien. De installaties van Robert Therrien zijn van zo'n grote schaal dat ik het gevoel kreeg ondergeschikt te zijn aan de meubels waar wij normaal niet naar om zouden kijken. Ik vond het interessant om te zien hoe schaalvergroting zo'n invloed kan hebben op je gevoel en perspectief.

Robert Therrien.

Ik vond de donkere ruimten van ... ook heel bijzonder omdat ze steeds veranderden door het wennen aan het donker. Je blijft nieuwsgierig naar de dingen die je steeds meer gaat zien.
Museum de Pont was geen groot museum met een uitgebreide collectie, maar de collecties die ze hadden waren erg goed en interessant.

Op weg naar het station zijn wij ook nog door het Wilhelmina park gegaan. Dit park is volgens Rob een goed voorbeeld dat je geen grote ingrepen hoeft te maken in oude parken om er weer een goed en leuk park van te maken.

Na het bezoek aan Tilburg ben ik nog samen met Katja en Jorrit naar het stedelijk museum in de den Bosch geweest. Wij waren alle drie wel benieuwd naar de tentoonstelling 1:1 in van Frank Havermans.
De tentoonstelling was niet erg groot, maar door de vele maquettes en studies was er genoeg te zien. Één van de maquettes die wij gezien hadden was daadwerkelijk vertaald naar 1:1. Het ging hier om de Kapkar, een ruimte die veel weg had van een beest waarin je binnen een filmpje over de constructie kon zien. Het mooie aan al de werken van Frank Havermans is dat ze heel doorwerkt zijn en er veel aandacht is besteed aan de constructie en details. Het blijven autonome werken maar door het materiaal gebruik en de functies schuren ze tegen de toepasbare kunst aan.

Tot zover Tilburg en den Bosch! Tot volgende week.

Schaal 1:1 (30/03)

Beste lezers,

Nieuw blok met alweer een nieuw onderwerp voor de Culturele Woensdag.
Dit blok staat de schaal en verhouding van een ruimte centraal. Dit lijkt mij een goed onderwerp omdat het voor ons goed is ook te beseffen hoe schaalmodel er in het "echt" uitziet en dat juiste verhoudingen en maten bepalen hoe je de ruimte ervaart.
 
Na een inleiding in het auditorium begonnen wij met een nieuwe opdracht. Deze opdracht stond in het teken van beseffen van ruimte en afmetingen. Om een goed idee te krijgen hoe groot alles in werkelijkheid is hebben wij (Lars,Mart,Jorrit en Milan) een schaalmodel/maquette uitgetekend naar schaal 1:1. Door het te vertalen naar werkelijke schaal konden wij voor het eerst een indruk krijgen hoe je jezelf werkelijk door dit ontwerp beweegt.

Plattegrond schaal 1:1.

Na het uittekenen van de maquette kwamen wij er al snel achter dat er een hoop knelpunten waren in het ontwerp. Vooral de doorloop ruimtes bleken te krap om lekker met z'n tweeën door heen te kunnen lopen.
Se pantry bleek veel te klein voor alle functies die in deze ruimte komen. Ook de ingang leek in verhouding veel te klein ten opzichte van het gebouw en het aantal bezoekers. Deze knelpunten leken in de maquette en tekeningen wel mee te vallen, maar door het werkelijk te zien merk je al snel genoeg wanneer dingen te krap en benauwend worden.

Knelpunten worden meteen voelbaar en zichtbaar als je door de ruimte beweegt.

De volgende stap zou het omhoog trekken van de plattegrond zijn.

 Deze manier van kritisch naar je ontwerp kijken heeft mij zeker veel geleerd. Het is een intensieve manier van uitwerken maar het levert veel inzicht in die je anders over het hoofd ziet. Dit is een manier die ik in de toekomst zeker meer ga gebruiken omdat mijn ontwerpen er alleen maar beter van kunnen worden en ik nog te weinig ervaring en idee heb van hoe een ruimte zich verhoud tot de gebruiker.

Een volgende stap zou ook een ruimtelijk maken zijn van de 1:1 schaal. Dit zou bijvoorbeeld kunnen door ook muren en elementen aan te geven in de plattegrond. Wellicht een goed idee voor de volgende keer!

Conclusie

Jawel,

Als bewijs dat ik tijdens de afgelopen nog wat geleerd heb ik een korte conclusie gemaakt van de culturele woensdag over licht en kleur.

Licht en kleur  is voor mij nog een erg moeilijk onderdeel van het ontwerpen. Ik vind het nog steeds erg moeilijk licht te sturen of te combineren met kleur. Wat mij het meeste opviel tijdens de afgelopen weken is dat kleur en licht onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn, een warme kleur kan door koud licht helemaal verknoeid worden en vice versa. Met dit gegeven ben ik steeds anders naar kunstlicht, daglicht en kleurgebruik gaan kijken en wat mij opviel is dat het in heel veel interieurs allemaal niet zo "lekker" zit.

bijvoorbeeld, bij de mensen waarbij wij de woonkamers hebben gefotografeerd was het licht erg slecht en was duidelijke te zien dat de bewoners het licht meer zagen als iets functioneels. Door het slechte kunstlicht werd de sfeer in woonkamers 's avonds compleet anders dan overdag.
Ik heb ook extra gelet op het lichtgebruik in winkels, en daar zie dat het helemaal uitgedacht is. Alles is goed uitgelicht, maar ook hier ligt de nadruk meer op de functionaliteit dan op de sfeer, terwijl deze eigenlijk hand in hand zouden moeten gaan.

Om goed met licht en kleur  om te leren gaan is volgens mij gewoon een kwestie van veel proberen en experimenteren. Tijdens het Color Research seminar vertelde één van de begeleiders ook dat je eerst maar alle dingen moet proberen die je lelijk vind en dan kom je er vanzelf wel achter wat goed of slecht is. Ik probeer voor mezelf ook vast te leggen wat ik fijn kleurgebruik en lichtgebruik vind. Zo hoop ik veel referentie materiaal te verzamelen wat mij in de toekomst weer kan helpen.

CW 02/03 - Style by jury & de lichtjes route

Beste lezers,

Hier alweer het één na laatste berichtje van de culturele woensdag blok 3!

Deel 1 (Style by Jury)
Zoals de trouwe lezers misschien wel weten heb ik vorige week een berichtje gepost over de style by jury opdracht. Hieronder wat afbeeldingen van onze presentatie:

De oude situatie van het auditorium.

Referentie beelden voor het kleur en materiaal gebruik.

Een nieuwe plattegrond voor de ruimtelijke indeling en routing.

Met ons groepje hebben we ervoor gekozen om van het auditorium een representatieve ruimte te maken die meer rust en comfort uitstraalt dan het huidige auditorium. Ik heb tijdens deze opdracht samen met Jorrit Gaal en Mart Vermeulen een nieuwe opstelling bedacht die een vriendelijk gebaar naar het sprekers podium maakt. We hebben de stoelen in een tribune opstelling ontworpen waardoor de ruimte spannender wordt en de spreker nu voor alle studenten zichtbaar is. Het gebaar wat naar de spreker wordt gemaakt hebben we geprobeerd terug te laten komen in het podium, alleen dan met een "contra" beweging. Het podium is nu als één geheel ontworpen en alle kabels en techniek zijn weggewerkt. De resultaten van de andere juryleden zijn te vinden op de blogs van: Anneroos Mulder, Lieke van de Werf, Tessa vd Brink, Kim Dijkman, Timon Scholten, Tom Lodder en Mike Polak.

Deel 2 (de lichtjes route)

Op de avond van twee maart heb ik samen met een aantal klasgenoten de lichtjes route in het centrum van Utrecht gelopen. De route is een anderhalf uur durende avondwandeling langs 18 lichtkunstwerken. De lichtkunstwerken vormen een avond decor voor de herdenking van 300 jaar Vrede van Utrecht.


Met deze informatie in ons achterhoofd begonnen we de route bij Vredenburg. Ik heb van de hele route foto's gemaakt, maar tot mijn grote spijt is er iets mis gegaan met mijn camera. De foto's zijn niet erg scherp en duidelijk maar ze zien er wel "artistiek" uit.

De blauw verlichte bruggen.

Mijn favoriet: animatie van een licht schildering.

Heeft Utrecht een superheld?

Raamwerk van straat en licht op het Janskerfhof.

Hier zo'n mooie artistieke foto, met dank aan mijn camera.

Ik heb tijdens de route een aantal interessante dingen gezien maar toch ook een aantal die ik niet echt heel bijzonder vond. Ik vond bijvoorbeeld de gekleurde bruggen en het wapen van Utrecht niet tot de verbeelding spreken of een mooi beeld geven. Het raamwerk op het Janskerkhof vond ik erg mooi omdat het door de lichtval sterk gedramatiseerd wordt en een mooi geometrisch beeld geeft. De animatie van een lichtschildering vond ik erg grappig omdat deze midden op straat lag en het niemand opviel dat de klinkertjes langzaam met licht beschilderd werden.
Wat mij ook opviel tijdens de route was dat veel werken het niet deden wat de route een beetje rommelig en incompleet maakte. De route is een leuk initiatief, en ik denk dat ik hem nog een keer ga lopen als het wat warmer is!

Tot zover deze dag, op naar een nieuw bericht!